t/m 40% korting op het hele assortiment. Meer informatie vindt je hier
Temperatuurdeken - Deel 3
Het is bijna voorjaar!
En nu is het alweer maart. Hier in Zweden is het voorjaar nog niet begonnen, maar het wordt alsmaar langer licht en dat betekent toch echt dat het voorjaar eraan komt. Ik houd van de winter en van de sneeuw, maar toch is het na al die wintermaanden weer fijn als de zon schijnt. De zonnestralen verwarmen niet alleen je huid en haar, maar komt bij mij tot in mijn hart en plotseling lijkt het alsof je zelfs makkelijker kunt ademhalen. Misschien zien we binnenkort de eerste voorjaarsbloemetjes de kop opsteken. Bij ons in Zuid-Zweden zijn de sneeuwklokjes de eerste die zich laten zien. Moedig prikken ze door het sneeuwdek heen wat er nog ligt. Wist je dat ze dat kunnen doen omdat het sneeuwklokje zichzelf kan opwarmen tot een temperatuur van 10o C. Rond een aantal sneeuwklokjes is de sneeuw vaak al gesmolten. Niet door de zon, maar door het sneeuwklokje zelf.
Genoeg over bloemetjes! Wil je nog een een paar andere weetjes? Dit jaar is alweer voor een zesde deel voorbij en voor wie vanaf 1 januari tot vandaag alle blokken heeft gehaakt, heeft de eerste 16% van dit jaar al af. En wat ik al heb gezien van de dekens in wording, is, dat ze één voor één fantastisch worden!
Voor vandaag had ik bedacht jullie een aantal tips en tricks te geven om wat makkelijker aan de deken te werken. Allereerst de draadjes. Misschien heb jezelf al bedacht hoe je ze het makkelijkst verwerkt terwijl je haakt. Maar toch wil ik aan de hand van een paar foto’s laten zien hoe je de draadjes wegwerkt. Over het algemeen haak je gewoon over het draadeindje heen met de nieuwe draad, zo wordt het eindje ingekapseld als een rups in zijn cocon.
Hebben jullie al een routine opgebouwd hoe en wanneer je de blokken aan elkaar haakt? Ik heb vroeger in de zorg gewerkt en had elk tweede weekend dienst. Toen ik daarna bij Eddna aan de slag ging had ik plotseling avonden en weekends vrij, het leek alsof ik meer uren in mijn dagen had. Toen ben ik begonnen de zaterdagochtend als “montagedag” te gebruiken. Dan pak ik alle blokjes van de afgelopen week en haak ze in alle rust aan elkaar. Een ongeschreven regel in onze familie is dat er op de zaterdagochtend geen stress is. Een kopje koffie, een kinderprogramma op tv, een beetje knuffelen en spelen onder de dekens (waar ik aan werk) met mijn kleintjes en alle gehaakte blokjes vliegen in de rondte. De deken die jullie hier in de blog zien is voor mijn zoon; hij is al bijna net zo fanatiek als zijn moeder. “Welk blokje gaan we nu vastmaken, mama?”
Een volgende tip is de draad niet af te knippen voordat die goed is vastgezet met de methode hierboven. Dat beperkt onnodig verspilling van garen. Zelf stop ik alle korte draadjes in een grote glazen pot met deksel, die op mijn bureau staat. De draadjes zijn te kort om er nog iets mee te maken, maar altijd nog geschikt om een knuffel o.i.d. mee te vullen. Hoe dan ook, ik vind al die draadjes in de pot een mooie samenvatting van mijn handwerkjaar in kleur. Overigens gaan al mijn draadjes gaan in die pot, niet alleen die van deze deken.
Vorige maand heb ik het al een beetje gehad over alle haaknaalden die ik dit jaar wil testen. De haaknaald van februari was een haaknaald in ebbenhout van Lantern Moon. Lantern Moon is een merk van KnitPro met handgemaakte producten, vervaardigd met grote nauwkeurigheid, liefde en toewijding. Maar wat vond ik eigenlijk van deze haaknaald? Ik ben begonnen met mijn deken in Tilda met haaknaald 3,5 mm. Ik ging begon vol verwachting, omdat ik de breinaalden van Lantern Moon erg fijn vind. Helaas was ik ongelooflijk teleurgesteld! De haaknaald voelt glad en mooi aan, is glanzend en van glad hout, voelt bijna als een metalen haaknaald. Maar op de haaknaald zit een klein deukje waar het de bedoeling is om je duim te hebben en die rand was zo scherp dat ik de haaknaald al na één vierkantje moest wegleggen omdat het teveel pijn deed. Ik was hierdoor zowel teleurgesteld als ook een beetje ontmoedigd; Ik wil het wel leuk vinden! De volgende dag heb ik een haaknaald van dezelfde soort uitgekozen, maar dan de 4,5 mm, wat de dikte is die ik gebruik voor mijn deken in Ulrika. Om eerlijk te zijn was ik er niet zo happig op om deze naald nog een keer te testen, maar ik dacht toch dat er, net als bij de haaknaald van Waves, een verschil zou kunnen zijn in de manier waarop ze met verschillende garens werken en hoe de verschillende diktes naald aanvoelen. Kijk eens! Samen met garen Ulrika ging het eigenlijk heel goed. De haak van de haaknaald zelf heeft ook behoorlijk scherpe randen, waardoor ik zelfs de puffsteken gemakkelijk en zonder problemen kon haken. De holte, waar ik het eerder over had, was lang niet zo scherp als bij de dunnere haaknaald, dus nu kreeg ik helemaal geen pijn, maar de juiste steun, wat ook het idee erachter is. Dus als ik deze haaknaald zou aanraden, zou ik zonder twijfel zeggen dat de grovere haaknaalden, geschikt voor dikker garen, je investering waard zijn. Deze maand ga ik de Swing haaknaald van Addi testen.
We zien elkaar in de Facebook-groep, meld je aan als je dat nog niet hebt gedaan! We stoeien lekker verder met onze dekens terwijl de dagen weer langer worden!
/Rebecca